بازی در این نقش برایم ترسناک بود/ سکانس فینال خیلی سخت گذشت/ جسور مثل «منصور»

به گزارش شستون؛ به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سیاوش سرمدی را همه با مستندهایش می شناسند و «منصور» اولین فیلم بلند سینمایی اوست که با وجود رقبای فراوان، توانست در جمع 16 فیلم نهایی اکران سی و نهمین جشنواره فیلم فجر باشد. در این فیلم مقطعی حساس از زندگی تیمسار شهید «منصور ستاری» در زمان فرماندهی نیرو هوایی ارتش به تصویر کشیده شده؛ فیلمی قصه گو، جسور و کاملا بی ادعا از تیمی جوان و جویای نام که بی شک یکی از فیلم های ماندگار جشنواره خواهد شد. با «محسن قصابیان» بازیگر نقش شهید ستاری به گفت و گو نشسته ایم.
 
وقتی رزومه کاری شما را ورق می زنیم، معمولا دوست داران هنر، بیشتر شما را در مقام مجری، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر می شناسند و بعضا در دهه هفتاد در سینما و تلویزیون  نیز نقش آفرینی داشتید و فکر کنم آخرین آن «تفنگ سرپر» باشد. چطور به این پروزه سینمایی اضافه شدید؟
قصابیان: به احتمال زیاد آنچه در ذهن کارگردان و نویسنده بوده، نزدیکی و شباهت چهره من به نقش اول فیلم که شهید ستاری است بوده و شاید ترجیحشان این بوده که به سراغ چهره های مطرح نروند. انتخاب بازیگر این فیلم برعهده آقای کیومرث مرادی بود که بواسطه دوستی مشترک، از من خواستند که به این پروزه اضافه شوم. فیلمنامه را خواندم و خوشم آمد و اطمینان پیدا کردم که این فیلم می تواند حق مطلب را به درستی ادا کند.

چقدر وجوه شخصیتی خود شهید ستاری باعث شد تا شما این نقش را بپذیرید؟ بالاخره ایشان شخصیت شناخته شده ای است و همین شاید باعث شود بازیگر ترس این اجرا را داشته باشد که اگر اصطلاحا خوب از آب درنیامد، مورد شماتت قرار بگیرد و از آن طرف اجرای بی نقص چنین شخصیت هایی می تواند سکوی پرشی برای بازیگر آن نقش باشد.
قصابیان: اتفاقا خیلی ها با شخصیت تیمسار آشنا نیستند. خود من هم یک اطلاعات اندکی داشتم و در شروع کار تازه با زوایای پنهان شخصیتی ایشان آشنا شدم. آدم های تاثیرگذار در تاریخ هر مملکتی تعداد زیادی ندارند؛ آنهایی که منشا خیراند و همانند اتفاقات بزرگی برای تاریخ آن دیار می مانند و تیمسار ستاری به واقع یکی از این افراد است.
طبیعی است که برای من بازی در این نقش ترسناک بود. نه فقط به جهت اینکه تیمسار ستاری را قرار است بازی کنم، بلکه به جهت اینکه بافت فیلمنامه به گونه ای بود که اصطلاحا جای نفس کشیدن برای من وجود نداشت. یعنی جزء فیلمنامه هایی بود که متکی بر شخصیت اصلی داستان است و تقریبا در 90 درصد سکانس ها حضور دارد و این کار بازیگر را بسیار سخت و دشوار می کند. جدای از اینکه من چقدر توانسته ام سلوک رفتاری و شخصیتی این آدم را به واقع نشان دهم.

بالاخره برای نزدیکی با این نقش نیاز به یک سری مطالعات و دیدار با خانواده شهید داشتید. کمی از این اتفاقات برای ما بگویید.
قصابیان: طبیعی است که من به عنوان بازیگر برای نزدیکی با نقش این مطالعات را انجام دهم و وقتی شما قرار است شخصیتی را بازی کنید که در تاریخ معاصر شما بوده و تماشاگر با آن خاطره دارد؛ سختی کار دو چندان می شود. تا آنجاییکه من ایشان را شناختم، شهید ستاری به هیچ وجه در قید و بند ضوابط خود را اسیر نمی کرد و اینکه «چون قواعد چنین چیزی را حکم می کند؛ پس باید اینگونه عمل کرد» اعتقاد داشتند که هرآنچه درست است باید عمل شود و انسان ساختارشکنی بودند. درک درست ایشان از شرایط موجود و عمل کردن به کار درست وی را از باقی انسان ها جدا و خاص کرده بود. تمام تلاش من و باقی عوامل این بوده که برداشت درستی از شخصیت تیمسار بر پرده سینما تجلی شود و امیدوارم که موفق بوده باشیم.
یادم می آید که به خانه پدری ایشان در روستایی رفتیم که قرار است موزه شود و هنوز این اتفاق نیافتاده و با دیدن آنجا و ارتباط با خانواده ایشان به خصوص «سورنا» پسر تیمسار، گفت و گوهایی شد که به نظرم باعث نزدیکی بیشتر من به این نقش بود.
 
 از سختی سکانس های این فیلم بیشتر بگویید. از آنجاییکه تیمسار ستاری در مقطعی فرمانده نیروی هوایی ارتش نیز بوده و قبل از آن پروازهای متعددی داشته؛ سختی ضبط این سکانس ها و سختی کار در کرونا چگونه گذشت؟
قصابیان: در زمان فیلمبرداری ما هنوز کرونا با این شدت و وحشت در جهان منتشر نشده بود و حدود 4 اسفند پارسال فیلمبرداری ما به اتمام رسید و به ما از این جهت خیلی نگران نبودیم.
درخصوص سختی کار هم بالاخره اجرای پروژه ای در این سطح، کار آسانی نیست و پیچیدگی های خاص خودش را دارد مضاف بر اینکه شیوه کاری آقای سرمدی به عنوان کارگردان، کار را سخت تر کرده بود. ما در واقع بعد از اینکه گریم می شدیم یک سری سکانس پلانهای طولانی و چند ساعته ضبط می کردیم و بعدا از دل آن ها در تدوین، سکانس های مورد نظر جدا می شد؛ به همین خاطر ما مدام در حال تصویربرداری بودیم و دلیل انتخاب این تیم بازیگری با پیشینه تئاتری همه بازیگران، به همین دلیل بوده است تا بازیگران بتوانند تداوم حس را رعایت کنند و دیالوگ ها رادر طولانی مدت از یاد نبرند.
 سکانس های سخت بسیاری داشتیم ولی از آنجاییکه نمی خواهم قصه لو برود، اجازه دهید تا اکران این فیلم صبر کنیم.

بدون شک در چنین فیلم هایی گریم نقش اساسی دارد و قبل از اینکه به بازی آن بازیگر توجه شود، گریم آن به چشم تماشاگر می آید. بعد از اولین تست گریم، این احساس را داشتید که شبیه به شهید ستاری شده اید؟
قصابیان: بله تا حد زیادی این اتفاق افتاده بود. شهرام خلج (گریمور منصور) یکی از بهترین هاست و من حدود 20 سال قبل در تفنگ سرپر با او کار کرده بودم. در همان گریم اولیه تقریبا همه چیز اتفاق افتاد و همه آن حس ها به من منتقل شد. گریم در این کارها بسیار اهمیت دارد؛ چون باید طی این سه ماه فیلمبرداری، تداوم گریم و یکنواختی آن ثابت باقی بماند. بعد از گریم نهایی و لباس، دوستان کارگردانی به این نتیجه رسیدند که شالوده اولیه کار درآمده است و باقی کار توانایی من بازیگر و هدایت کارگردان بود که به نقش جان می بخشید.
 
بهترین و شاید سخت ترین لحظه ای که به نظر شما در بازیتان اتفاق افتاده مربوط به کدام سکانس است؟
قصابیان: شاید نشود به این سوال پاسخ شفاف داد چون احتمالا داستان لو می رود ولی از لحضات پایانی کار که تیمسار پس از ماجرایی که برایش اتفاق می افتد و در بیمارستان بستری می شود، حالا می خواهد نتیجه ماه ها تلاش خود و دوستانش را ببیند؛ نتیجه ای کوچک که درنهایت منجر به تماشای نتیجه کل داستان می شود و بسیار سکانس سخت و تماشایی شد.
سکانس ها و لحضات سخت بسیاری در این کار وجود داشت. من حدود 6 ماه با این نقش زندگی کردم و بارها پیش خودم گفتم که تیمسار ستاری در آن لحضات واقعی، چه استقامت و شکیبایی به خرج داده اند و چقدر لحضات سختی را پشت سر گذاشته اند. من سال هاست که گزیده کار شده ام ولی بابت این نقش خیلی خوشحالم که این اتفاق برای من افتاده است.

فکر می کنید که بازیتان توسط هیات داوران دیده شده و یکی از سیمرغ ها نصیب شما شود؟
قصابیان: حقیقتا خیلی برای من مهم نیست که سیمرغ بگیرم یا نه؛ نه اینکه جایزه را دوست نداشته باشم. ولی واقعیت این است که من همان دهه هفتاد با اجراهایم شهرت را تجربه کرده ام و خیلی از آن خوشم نیامد. با اینکه بازیگری را دوست دارم ولی زندگی طبیعی خودم را ترجیح می دهم. البته بعد از این فیلم، باز اگر شرایط مطلوبی پیش بیاید، حتما بازی می کنم. من تمام تلاشم را برای ایفای این نقش به کار بستم و قطعا اگر بازی من توسط داوران دیده شود جای سپاس و قدردانی دارد.
انتهای پیام/