به گزارش پایگاه خبری
شستون؛ دهه کرامت یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر و وفاهای کم‌نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است.
امام رضا(ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر ایشان امام موسی بن جعفر(ع) یعنی امام هفتم شیعیان و مادرشان بانویی بزرگوار و خردمند به نام (نجمه) بود امام رضا(ع) در سالی متولد شد که پدربزرگشان یعنی امام جعفر صادق(ع) در همان سال به شهادت رسید.
امام‌بزرگوار دارای لقب‌های متعددی است. از جمله معروف‌ترین این القاب؛ رضا، عالم آل محمد، غریب الغرباء، شمس الشموس و معین الضعفاء است و اسم وی علی نام دارد.
دوران کودکی و جوانی امام در مدینه گذشت. اخلاق نیکو، دانش فراوان، ایمان و عبادت بسیار از ویژگی‌هایی بود که امام داشتند، از خوش اخلاقی امام سخن بسیار گفته‌اند در این جا به چند نمونه اشاره خواهم کرد: هیچ گاه با سخن خود دیگران را آزار نداد، سخن هیچ کسی را قطع نکرد، به نیازمندان بسیار کمک میکرد، با خدمتگزاران خود بر سر یک سفره می‌نشست و غذا می‌خورد و همیشه چهره‌ای خندان داشت.
امام از شخصیت علمی ویژه‌ای برخوردار بود
امام رضا(ع) جایگاه علمی ویژه‌ای داشت او از دانشی سرشار بهره مند بود و این برجستگی علمی او در رویارویی با دانشمندان ادیان و مذاهب دیگر بهتر آشکار می‌شد، جلسات و محافلی که علما و دانشمندان مختلف گرد هم می‌آمدند و به بیان دیدگاهها و نظرات خویش می‌پرداختند در آن زمان رونق خاصی داشت حاکمان آن عصر گاه برای جلوه دادن شکوه دربار خویش گاه به منظور گرایش دانشمندان به دربار و زمانی برای این که بر عقیده کسی چیره شوند، در کنار مجالس دیگر به برگزار کردن نشستهای علمی نیز می‌پرداختند این محافل که به جلسات مناظره معروف بود بهترین مکان برای ابراز شایستگی‌های علمی افراد به شمار می‌رفت.
در عصر امام رضا(ع) این نوع مناظره‌ها رواج داشت که هرگاه همه دانشمندان جمع می‌شدند و به گفت و گو می‌پرداختند و سرانجام در پاسخ دیگران فرو می‌ماندند دست به دامان امام رضا(ع) می‌شدند تا بر حقانیت مطلب خویش گواهی دهند.
یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین لقب‌های امام رضا(ع) عالم آل محمد است، این که از میان همه امامان شیعه حضرت امام رضا(ع) به این لقب شهرت یافته است خود دلیل برجستگی آن امام از جهت دانشهای رایج در زمان خویش است.
اباصلت که یکی از یاران امام است از برادرزاده امام رضا(ع) روایتی نقل کرده و میفرماید: امام موسی بن جعفر(ع) به فرزندانش می‌فرمود برادرتان علی بن موسی یعنی امام رضا عالم آل محمد است، نیازهای دینی خود را از وی فرا بگیرید و آن چه را به شما آموزش می‌دهد به یاد داشته باشید زیرا پدرم امام صادق(ع) بارها به من می‌فرمود عالم آل محمد در نسل توست وای کاش من می‌توانستم او را ببینم.
امام رضا(ع) در حدیثی میفرماید: در حرم پیامبر(ص) می‌نشستم و دانشمندان مدینه هرگاه در مسأله‌ای با مشکل روبرو می‌شدند و از حل آن ناتوان می‌ماندند به سوی من رو می‌آوردند و پاسخ می‌گرفتند.
در حدیثی دیگر عبدالسلام هروی نقل کرده که در بیشتر نشستهای علمی امام رضا(ع) حاضر بوده است و هیچ کسی را از امام رضا(ع) داناتر ندیدم و هر دانشمندی که او را دیده به دانش برتر او گواهی داده است در نشستهایی که گروهی از دانشوران و فقیهان و دانایان ادیان گوناگون حضور داشتند بر تمامی آنها چیره شد تا آن جا که همه آنان به ناتوانی علمی خود و برتری امام اعتراف کردند و گواهی دادند، که نشان از شخصیت علمی امام رضا(ع) است.
یکی از نکاتی که در بررسی شخصیت علمی امام مورد توجه همگان قرار گرفته و آن را بازگو کرده‌اند این است که امام رضا(ع) با هر گروهی به زبان خودشان سخن می‌گفت و به تعبیر اباصلت شیواترین و داناترین مردم به هر زبان و فرهنگی بود.
به قلم حجت الاسلام و المسلمین کاظم بامری رئیس دفتر امام جمعه سراوان
انتهای خبر/
