به گزارش
شستون؛ به نقل از
شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ براساس اعلام مجمع کشورهای صادرکننده نفت، صادرات نفت ایران بعد از کاهش و رسیدن به رقمی حدود 300 هزار بشکه در روز به دلیل تحریم این روزها دوباره روند افزایشی به خود گرفته و به رقمی حدود 600 هزار بشکه در روز رسیده است که البته باید گفت این حجم نفت فقط به سمت چین حمل می شود.
هرچند براساس توافقی که بین ایران و چین منعقد شده است این کشور تعهد کرده است روزانه یک میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کند اما هنوز این توافق اجرایی نشده است که در صورت اجرایی شدن می‌توان گفت این حجم از صادرات نفت ایران می‌تواند منجر به افزایش تولید نفت خام کشور شود.
جدای از مسئله صادرات نفت ایران به چین که مشخص نیست این طرح چه زمانی اجرایی خواهد شد اما دولت برای گذر از وضعیت فعلی خود که با کسری شدید بودجه مواجه است تصمیم گرفته تا طرح پیش فروش نفت خام را به میزان 220 میلیون بشکه اجرایی کند که این طرح نتیجه‌ای جز بدهکار کردن دولت بعدی نخواهد داشت و می‌تواند فشار اقتصادی را سال‌ها برگردن مردم نگه دارد.
این گزارش حاکی است ظاهرا نمایندگان مجلس قرار است این طرح را تغییر داده به طوریکه به جای پیش فروش نفت، آن را به صورت فروش نقدی تغییر دهند که این مسئله می‌تواند منجر به فاصله گرفتن از افزایش خام فروشی نفت در سالهای آتی شود و این نفت خام در پالایشگاه‌های داخلی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
با این شرایط یک ابهام و موضوع مهم ایجاد می شود که باید به آن پرداخته شود و ان نیز موضوع ثابت ماندن ظرفیت پالایشگاه‌های نفت داخلی است که
هم اکنون حدود 1.9 میلیون بشکه در روز است بنابراین سوال اینجا است که این میزان نفت که قرار است به مردم فروخته شود چگونه در پالایشگاه های داخلی مورد استفاده قرارخواهد گرفت؟ زیرا اینکار مستلزم بالابردن حجم و ظرفیت پالایشگاه های داخلی است.
برای پیگیری این موضوع با یکی از کارشناسان صنعت نفت گفت وگو کردیم تا مشخص شود این نفت در کجا می‌تواند مورد استفاده قرارگیرد.
آرمان مولایی در این رابطه به خبرنگار
شبکه اطلاع رسانی راه دانا گفت: در حال حاضر جدید ترین پالایشگاه کشور که قرار است توسط قرارگاه سازندگی خاتم ساخته شود پالایشگاه آناهیتا کرمانشاه است که ظرفیت این پالایشگاه روزانه 150 هزار بشکه نفت خام بیشتر نیست است.
وی ادامه داد: این پالایشگاه در بهترین حالت چیزی حدود 3 تا 4 سال زمان نیاز دارد که ساخته شود بنابراین قطعا برای استفاده از این حجم نفت خام جدید کارایی نخواهد داشت.
مولایی تصریح کرد: بنابراین بهترین کار که در کوتاه ترین زمان ممکن نتیجه خواهد داد افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های موجود است که منظور از افزایش ظرفیت پالایشگاه ستاره خلیج فارس نیست زیرا خوراک این پالایشگاه میعانات گازی است که کارایی ندارد و فقط می‌توان در آن میعانات گازی را مورد استفاده قرارداد.
وی ادامه داد: با این شرایط فقط 9 پالایشگاه موجود می‌ماند که به گفته مسئولان پالایش و پخش با برنامه ریزی صورت گرفته ظرفیت پالایشگاه های موجود کشور تا پایان سال به 2 میلیون 150 هزار بشکه خواهد رسید و با تکمیل طرح های افزایش ظرفیت در سال 1400 ظرفیت پالایشگاه‌هایی که از نفت خام استفاده می‌کنند می تواند به 2 میلیون و 400 هزار بشکه در روز برسد که این موضوع می‌تواند به افزایش تولید فراورده های پر مصرف منجر شود.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: اگر فرض کنیم توافق چین نیز در سال 1400 اجرایی شود آنگاه تولید نفت ایران با احتساب حجم پالایش نفت در داخل کشور به حدود 3.5 میلیون بشکه در روز بازخواهد گشت که از این میزان یک میلیون بشکه نفت مشتری قطعی دارد و 2.5 هزار بشکه نیز در داخل کشور مصرف خواهد شد که به نظر می رسد حدود 1.9 میلیون بشکه نفت توسط دولت به پالایشگاه ها با تخفیف عرضه خواهد شد و مابقی این نفت نیز توسط مردم به پالایشگاه ها فروخته می‌شود.
مولایی اظهارداشت: در حال حاضر غالب پالایشگاه‌های کشور زیان‌ده هستند زیرا محصولاتی را تولید می‌کنند که قیمتشان از نفت خام پایین تر است براین اساس این پالایشگاه‌ها برای آنکه بتوانند رقابت کنند باید سود ده باشند و تولیدات خود را اصلاح کنند زیرا که سود حاصل از خرید این نفت خام از تولیدات با کیفیت این پالایشگاه‌ها تامین خواهد شد.
این کارشناس اقتصادی در پایان تصریح کرد: این طرح اگر درست اجرا شود دو خصوصیت مهم را به بار خواهد آورد یکی اینکه پالایشگاه‌ها از حالت زیان ده بودن خارج می شوند و دیگر این است که کشور دیگر برای تامین بودجه خود نیاز به افزایش خام‌فروشی نفت ندارد و می‌توان بودجه کشور را با روش های دیگری نیز از جمله صادرات فراورده های نفتی تامین کرد.
انتهای پیام/س
