به گزارش پایگاه خبری تحلیلی
شستون؛ در دوران حکومت پهلوی، شهرستان سراوان در استان سیستان و بلوچستان با مشکلات بسیاری در زمینه تأمین آب شرب روبهرو بود. این مشکلات بهخصوص در مناطق شهری و روستایی بهشدت محسوس بود و مردم سراوان سالها با معضل کمبود و عدم دسترسی به آب شرب لولهکشی مواجه بودند.
در این دوران، بسیاری از مناطق سراوان فاقد شبکههای آبرسانی بودند و مردم مجبور بودند برای تأمین آب آشامیدنی خود، مسافتهای طولانی را طی کنند. منابع آب طبیعی مانند چاهها و قناتها که درگذشته برای تأمین آب استفاده میشد، به علت خشکسالیهای پیدرپی و کمبود منابع آبی، قادر به تأمین نیازهای روزانه مردم نبودند. بهعلاوه، در بسیاری از روستاها، به دلیل ضعف زیرساختهای مربوط به آب، نیازهای اولیه بهسختی تأمین میشد.
در کنار این مشکلات، نبود سیستمهای فاضلاب و عدم تأسیسات بهداشتی مناسب، باعث بروز بیماریهای مختلف و مشکلات بهداشتی در سراوان شد. بااینحال، برنامهها و پروژههای توسعهای در این زمینه بهطورکلی ناکافی بود و بهرغم وجود منابع طبیعی آب در استان، این مشکل به یکی از جدیترین چالشها برای مردم سراوان تبدیل شد.
مردم سراوان در آن دوران برای تأمین
پس از انقلاب اسلامی و تغییرات ساختاری که در کشور انجام شد، توجه بیشتری به زیرساختهای آبرسانی به سراوان و دیگر مناطق محروم سیستان و بلوچستان معطوف گردید و پروژههایی برای تأمین آب شرب در این مناطق آغاز شد.
آب شرب خود اغلب به استفاده از منابع آب غیربهداشتی و آبهای سطحی روی میآوردند که سلامت آنها را به خطر میانداخت. این مسئله، علاوه بر مشکلات بهداشتی، باعث تشدید فقر و کمبودهای دیگر در این شهرستان شده بود.
در نهایت، تنها پس از انقلاب اسلامی و تغییرات ساختاری که در کشور انجام شد، توجه بیشتری به زیرساختهای آبرسانی به سراوان و دیگر مناطق محروم سیستان و بلوچستان معطوف گردید و پروژههایی برای تأمین آب شرب در این مناطق آغاز شد. اما در دوران پهلوی، این مشکل به یکی از بزرگترین دغدغههای مردم این شهرستان تبدیل شده بود.
انقلاب اسلامی به کمبود آب در روستاها پایان داد
محمد دهواری، یکی از شهروندان سراوانی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی
شستون با اشاره به وضعیت آب آشامیدنی در دوران پهلوی بیان کرد: در آن دوران مردم برای تأمین آب باید در صفهای طولانی منتظر میماندند یا مسیرهای طولانی را طی میکردند و در بسیاری از مناطق، تنها منبع آب، چاههای سنتی بودند که در فصلهای خشک نیز دچار کمبود میشدند.
وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از مناطق، چاهها و منابع آب طبیعی تنها منبع تأمین آب بودند که از کیفیت مناسبی برخوردار نبودند و در مواقع خشکسالی، حتی همین منابع نیز بهشدت کمبود داشتند.
محمد بلوچ ساکن یکی از روستاهای سراوان نیز در گفتگو با پایگاه خبری ما تصریح کرد: سالهای قبل از انقلاب اسلامی برای آوردن آب باید کیلومترها راه میرفتیم و زنان و کودکان مجبور بودند ساعتها در صف بایستند تا از چاههای کمعمق یا تانکرهای آب، مقدار کمی آب تهیه کنند.
وی ادامه داد: بسیاری از خانوادهها به دلیل نبود آب سالم، دچار بیماریهای گوارشی میشدند، اما در حال حاضر به برکت انقلاب
بعد از انقلاب، با اجرای پروژههای آبرسانی، اوضاع تغییر کرده است و حالا آب سالم و بهداشتی در دسترس همه قرار دارد و این بزرگترین نعمتی است که زندگی مردم را متحول کرده است.
زهرا دهواری خانم خانهدار روستایی ۵۶ساله نیز به خبرنگار ما گفت: نبود آب شرب سالم و بهداشتی درگذشته تمام جنبههای زندگی ما را تحتتأثیر قرار داده بود و برای یک سطل آب مجبور بودیم کیلومترها راه را طی کنیم و در فصل زمستان باوجود سرمای هوا تهیه آب برای ما خیلی سخت بود.
وی در ادامه افزود: بعد از انقلاب، با اجرای پروژههای آبرسانی، اوضاع تغییر کرده است و حالا آب سالم و بهداشتی در دسترس همه قرار دارد و این بزرگترین نعمتی است که زندگی مردم را متحول کرده است.
سعید رئیسی کشاورز سراوان، ۵۲ساله نیز خاطرنشان کرد: در گذشته، آب مصرفی ما از چاههای سنتی تأمین میشد که اغلب آلوده بودند و همین مسئله باعث شیوع بیماریهای زیادی مثل اسهال و مشکلات پوستی در بین مردم شده بود؛ اما حالا که آب تصفیهشده و سالم به روستا رسیده، این بیماریها خیلی کمتر شده است و بچههای ما دیگر از آب آلوده مریض نمیشوند و ما شکرگزار این تحول هستیم.
تحولی بزرگ پس از انقلاب؛ آبرسانی گسترده به سراوان
سعید جنگیزهی، رئیس اداره آبفای سراوان در گفتگو با خبرنگار
شستون با اشاره به اینکه پس از انقلاب اسلامی، توسعه زیرساختهای آبرسانی در سراوان به شکل قابلتوجهی موردتوجه قرار گرفت، گفت: قبل از انقلاب، تنها ۳۰ درصد از مردم سراوان به آب لولهکشی دسترسی داشتند، اما اکنون این رقم به ۹۵ درصد رسیده است.
وی با اشاره به اینکه قبل از انقلاب تعداد روستاهای دارای شبکه آب شرب صفر بوده که این رقم بعد از انقلاب به ۱۱۳ روستا افزایشیافته
در دوران پهلوی، نبود آب سالم باعث شیوع بیماریهای گوارشی و عفونی شده بود، اما پس از انقلاب، با بهبود کیفیت آب، این بیماریها بهشدت کاهش یافتهاند.
است، اذعان کرد: سطح مشارکت مردمی و خیرین در پروژهها و زیرساختهای مرتبط با آب شرب قبل از انقلاب صفر و بعد از انقلاب مشارکت مردمی افزایشیافته و هر ساله این مشارکت بیشتر میشود.
رئیس آبفای سراوان همچنین تأکید کرد: ۴۰ کیلومتر خط انتقال و ۳۰۰ کیلومتر شبکه توزیع در سراوان احداث شده است. علاوه بر این، با نصب سامانه گندزدایی الکترولیز نمک طعام و راهاندازی آزمایشگاه کنترل کیفیت آب، استانداردهای بهداشتی آب شرب به میزان چشمگیری بهبودیافته است.
کاهش بیماریهای ناشی از آب آلوده
یکی از مهمترین دستاوردهای توسعه آبرسانی، کاهش بیماریهای مرتبط با مصرف آب آلوده بوده است. در دوران پهلوی، نبود آب سالم باعث شیوع بیماریهای گوارشی و عفونی شده بود، اما پس از انقلاب، با بهبود کیفیت آب، این بیماریها بهشدت کاهش یافتهاند.
افزایش ظرفیت ذخیرهسازی و مصرف آب
پیش از انقلاب، حجم ذخایر آب شهری در سراوان بسیار محدود بود، اما اکنون ظرفیت مخازن به ۱۷ هزار مترمکعب افزایش یافته است، همچنین، سرانه مصرف آب شهری از میزان ناچیز پیش از انقلاب به ۲۲۰ لیتر برای هر خانوار شهری ارتقا یافته است.
تاریخ سراوان گواه تغییرات بزرگی است که پس از انقلاب در زمینه آبرسانی رخداده است. مردمی که روزگاری برای تأمین آب، رنج بسیاری میکشیدند، اکنون به شبکههای گسترده آبرسانی دسترسی دارند. توسعه زیرساختهای آبی، کاهش بیماریها و بهبود کیفیت زندگی، همگی از نتایج این تحول بزرگ هستند. سراوان دیگر تشنه نیست، بلکه در مسیر توسعه و پیشرفت گام برمیدارد.
انتهای خبر/
https://asrehamoon.ir/vdcb9ab8srhbzwp.uiur.html