به گزارش
شستون؛ به نقل از
شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فیلم سینمایی سرو زیر آب ششمین ساخته محمدعلی باشه آهنگر کارگردان اهل ایران است که در سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم فجر اکران شد.
در ابتدا می توان گفت بسیار خوب است شاهد فیلمی هستیم که با اصل ذات جشنواره فجر همخوانی دارد و به مسئله ای انقلابی پرداخته است. این فیلم در واقع به مسئله ای پشت جبهه می پردازد که همان شناسایی و تحویل پیکر شهدا به خانواده آنها است. بابک حمیدیان که نقش جهانبخش کرامت را ایفا می کند و انصافا هم به خوبی از پس ایفای نقش خود برآمده، در ابتدای فیلم با یک سری توضیح و توجیه برای کارهای خود که بتواند دل خانواده شهید را شاد و یا آرام کند کارهایی انجام می دهد، اما مورد موآخذه دیگران قرار می گیرد و در انتهای فیلم می بینیم که خود او در موقعیت افراد که به وی مراجعه می کردند قرار می گیرد و از پس آن به خوبی بر می آید و این مسئله نقطه قوت فیلم به نظر می رسد.
راز جهانبخش کرامت فاش می‌شود؟ این راز خواب چیست، ماهرو، گودرز، بهرام، جهانگیر و سرگرد پوشیاس را آشفته خواهد کرد. جهانبخش برای اثبات بی گناهیش و بازگشت آرامش سفربلندی را آغاز می‌کند؛ سفری که پایانش زندگی بسیاری از آنها را تغییر می‌دهد...
بازی رضا بهبودی در نقش جهانگیر کرامت خیلی خوب نیست. میمیک بهبودی بسیار ضعیف است حال یا اقتضای صورت و یا عدم آشنایی استفاده از آن موجب این مسئله شده است. بازیگران چهره ای را در فیلم می بینیم که ممکن است مخاطب به خاطر حضور آنان در فیلم به سینما بیایند اما نقشی چنان مهم ندارند که بتواند ذوق مخاطب را برای دیدن آن بازیگر در فیلم ارضا کند. اینگونه احساس می شود که حضور آنها در فیلم صرفا جنبه تبلیغاتی دارد. می توان گفت بهتر بود از بازیگرانی ناشناخته تر استفاده می شد.
پرداختن به زرتشت ها و نشان دادن این که در مملکتی شیعه مذهب به تمام ادیان الهی احترام گذاشته می شود نیز بسیار خوب بود. فیلم باید محتوا و پیام داشته باشد و مخاطب را به تفکر وادارد، سرو زیر آب به خوبی توانست مخاطب را درگیر اندیشه کند.
فیلم برداری کار به مدیریت علیرضا زرین دست و قابل تحسین است. کارگردانی فیلم هم خوب است اما فیلمنامه می توانست قوی تر از این باشد.
انتهای پیام/
